Szkoły polskie oferują naukę tzw. standardowego języka angielskiego (Received Pronunciation-RP), do wyboru jest opcja brytyjska lub amerykańska, lecz nalezy podkreslić dominujący charakter tej pierwszej. (co zresztą dyktowane jest również przez wydawnictwa wydające podręczniki do nauczania). Warto równiez zaznaczyć iż RP jest akcentem stosowanym zaledwie przez 2% społeczeństwa brytyjskiego, w tym przez brytyjską Królową. W związku z powyższym, dialekt ten uważany jest za najbardziej prestiżowy i kojarzony ze "śmietanka towarzyską" UK.
Podobnie jak w Polsce mamy różne gwary oraz dialekty (gwara śląska, kaszubska) tak i mieszkańcy wysp mogą pochwalić się wieloma jakże fascynującymi akcentami. Oczywiste jest, że najlepiej samemu posłuchać i ocenić poniższe akcenty,dlatego wymieniam tylko najważniejsze z nich oraz ich najistotniejsze charakterystyki.
Cockney - dialekt popularny głównie w Londynie.Użytkownik tego akcentu:
-używa języka slangowego
-omija głoske "h" w wyrazach
-zamiast don't, not używa zaprzeczenia ain't
-głoska "t" jest niema, a dla sluchacza brzmi trochę jakby mowiący się dlawił
Estuary English - mieszanka RP oraz Cockney. Popularny od okolic Londynu aż do Kornwalii.Używany w bbc, biznesie, wśród młodych ludzi. Mniej elitarny i sztywny niż RP. Przez tradycjonalistów mowy brytyjskiej uważany za prostacki i nieelegancki. Cechy:
-wymawianie "r" podobnie jak w angielskim amerykańskim
-czytanie gloski "L" jak "W" (ł)
-akcentowanie przyimków i czasownikow posiłkowych
-"dławienie się" podobnie jak użytkownicy Cockney'a
Scouse - dialekt występujący w okolicach Liverpoolu. Nazwa wywodzi się od ryby smakowanej przez brytyjskich marynarzy o nazwie "lobscouse". Cechy:
-wymawianie gloski "a" jako "u"
-wymawianie gloski "k" jak "x"
-wymawianie głosek "zębowych" jako "f"
Geordie - używany w północnej części wysp. Dialekt o najliczniejszych naleciałościach z języków skandynawskich, stąd uważany za najtrudniejszy do zrozumienia dla obcokrajowców.
Cechy:
-utrwadzanie głosek, stąd dialekt ten brzmi jak pochodna języków germańsko-skandynawskich, Polakom może przypominać język niemiecki lub szwedzki
-wymawianie twardego tylnojęzykowego "r"
-zmienianie kolejności głosek w wyrazach np. came brzmi jak "kyem"
Przykłady:
- aal reet ? – Jak się masz? ("all right")
- bairn – dziecko (por. norweskie "barn")
- canny – świetny (np. He's a canny snooker player like)
- div – ang. "do"; przeczenie divvent np. Divvent dee that (Don't do that)
- gan – iść/jechać
- geet – bardzo np. Wor lass is geet bonny Moja żona jest bardzo ładna.
- hyem – ang. "home" (por. norweskie "hjem")
- nettie – toaleta
- whey aye – oczywiście
A teraz posłuchajmy jak ten zdolny chłopak prezentuje nam 24 z o wiele liczniejszej grupy dialektów bogatej akcentowo Wielkiej brytanii.
